Op het weggetje bij de seringen,
loopt Lonneke zoetjes te zingen,
te zingen in de zon.
Haar haartje wuift in het windje,
ze wiegt haar kleine kindje.
Doe dijne dijne dom,
toe slaap mijn kindje kom.
Zeg wil jij je ogen eens sluiten,
want anders dan blijf ik niet buiten.
Mamaatje wordt ook moe.
Nou ik zal je wel eventjes dragen,
maar dan moet je weer in de wagen.
Doe dijne dijne dijne dom
