Verhalen

Er was eens een koning. Hij woonde in een mooi groot paleis in het midden van zijn koninkrijk. Hij had werkelijk alles wat zijn hartje begeerde. Toch was er een probleem. De koning kon niet slapen.

’s Nachts als alle mensen in het land lekker lagen te slapen, lag de koning maar wakker. Hij probeerde van alles. Warme melk, schaapjes tellen. Niets hielp. De koning was ten einde raad. Hij was zo verschrikkelijk moe, maar slapen kon hij niet.

Op … Lees verder

Op een blaadje kruipt een lieveheersbeestje. Hij is verdrietig.
Hij ziet er anders uit dan de andere lieveheersbeestjes.
Hij is helemaal rood. Hij heeft geen stippen.

Het lieveheersbeestje wil spelen met een vriendje dat er precies hetzelfde uit ziet.
Het lieveheersbeestje zoekt overal.
Op het blad. Onder het blad. Op de struik.
Maar alle lieveheersbeestjes hebben stippen.

‘Wil jij met mij spelen?’ vraagt hij dan maar aan een lieveheersbeestje met 3 stippen.
‘Nee , ik speel alleen met andere stipjes,’ … Lees verder

Op het hoekje van de mat,
zat een kleine zwarte kat ( miauw 2x )
En die loerde door het gat,
en zag dat daar een muisje zat ( piep 2x)

Maar die kleine dikke muis,
bleef de hele avond thuis
En die hoorde wat geruis,
en dacht daar is het vast niet pluis

De kat zei” kom ik ga naar bed” ,
en dat hoorde het muisje net
Die had dikke pret
en at een frietje met kroket grgom … Lees verder

Bijtje Zoem vliegt in het rond.
Hij zoekt een mooie bloem. Een bloem om nectar uit te halen. Daar kan hij honing van maken.

Hij ziet veel bloemen. Bijtje Zoem kan niet kiezen.
Hij vliegt van de ene naar de andere bloem. Maar hij blijft nergens zitten.
Een bloem vindt hij te klein, de andere te groot.
Deze bloem is te dik, die te dun. Bijtje Zoem is moe.

Hij rust uit op het gras.
‘Zo, Bijtje Zoem, wat doe … Lees verder

We hebben een heel aardig buurjongetje met een skelter. Michel heet hij. Michel vindt het echt fijn om bij alle buren hun zakjes op te halen en naar het schoolplein te brengen.

Van iedereen krijgt hij dan wat. Bij mij krijgt hij een zakje kersen, op nummer 23 krijgt hij een koekje. Van zijn ouders mag hij een kwartiertje langer opblijven en aan de overkant krijgt hij soms een lekkere lolly, doosjes krenten, of een rozijnenbol of een appel.

Van … Lees verder

Bingel, bangel, bengeltje,
jij bent heus geen engeltje.

Jij bent heus geen schattebout,
daarvoor ben je veel te stout.

Ben je dan geen engeltje,
ben je dan geen schattebout.

Ik ben wel jouw grote broer,
die omdat je zo’n bengel bent,
juist zo heel veel van je houdt.

Ik heb een leuke geit gekocht van boer Bartjes, hier schuin tegenover, die loopt nu onder de perenbomen en zorgt ervoor dat het gras niet al te lang wordt. Als ik naar buiten ga, komt hij me goedendag wensen en knabbelt hij gaatjes in mijn rok. Hij kan het maar niet laten, dus noem ik hem ‘Knabbelaar’.

En Knabbelaar kan praten. Echt waar. Heb je wel eens gehoord van een pratende geit? Nou ik heb er een. Hij heeft heel … Lees verder

Ik had mijn tante Henriette al een paar maandjes niet gezien, dus het werd weer eens tijd om haar op te zoeken. Misschien dat ik weer een aardig verhaal te horen zou krijgen.

En zo reisde ik met het boemeltreintje naar Lindewiek. Een uurtje later stapte ik uit op het gezellige stationnetje en liep naar de Merellaan waar tante woont. Nou, dat werd een hartelijke ontvangst. Ik ben haar lievelingsnicht moet je weten en dat is niet gek hè? Dan … Lees verder

Katinka en Boris spelen met de trein. Plotseling begint Boris te huilen.
‘Zit jij Boris te plagen?’ vraagt mama.
‘Nee,’ zegt Katinka.
‘Heb je dan iets afgepakt?’
‘Nee!’
‘Waarom huilt Boris dan?’ vraagt mama.
‘Ik denk dat Boris ziek is,’ zegt Katinka.
‘Echt waar?’ schrikt mama. Ze neemt Boris op schoot. Hij voelt warm.
Katinka heeft gelijk. Boris is ziek! En als je ziek bent, ben je te moe om te spelen. Dan moet je steeds huilen.
Mama brengt Boris … Lees verder

Als Eske wakker wordt voelt ze zich nog steeds niet fijn. Ze kijkt naar Irmgard. Zij is ook al wakker. Eske ziet dat ze huilt. ‘Zullen we naar huis gaan? Ik mis Paul en zijn gepest,’ vertelt Irmgard. ‘Ik dacht dat jij geen heimwee had,’ zegt Eske. Ze is blij dat Irmgard ook naar huis wil. Misschien is het in Snoepjesstad wel te leuk.

Ze nemen afscheid van alle kinderen en de juf. Ze vertrekken uit Snoepjesstad. Ze lopen naar … Lees verder