Bij Ollie en Olliver is een nieuw jongetje in de klas gekomen. Hij heet Yano en hij komt uit Amsterdam. Ollie vindt Yano heel aardig. Yano vertelt haar over de grote stad, over de grachten, over het vrijheidsbeeld, alle duiven op de Dam en ook dat Amsterdam de hoofdstad is van Nederland.
‘Pffff,’ zucht Ollie,’ das nog eens wat anders dan hier. Hier hebben we geen grachten en ook geen vrijheidsbeeld. Hier hebben we alleen maar een schoolplein met schommels en een zandbak. Ollie vindt het allemaal erg interessant en ze droomt ervan om ook eens naar Amsterdam te gaan. Ze wil steeds meer verhalen horen van Yano.
Olliver vindt Yano helemaal niet zo aardig. Hij vindt hem maar een opschepper en bovendien heeft Yano rare schoenen. Van die zwarte gymschoenen met veters die geeneens dichtzitten. Steeds weet Yano alles beter. En Ollie, die wil alleen nog maar met Yano praten. Ze wil geen eens meer mee tussen de middag om bij Olliver thuis een boterham te eten. Nou, denkt Olliver, dan zeg ik ook niets meer. Moet ze het zelf maar weten. Moet ze maar met Yano mee gaan een boterham eten.
De volgende dag heeft de klas gymles. En dan moeten ze altijd een stukje lopen naar de gymzaal. Eerst de grote weg over en dan over het bruggetje van de vijver. De meester let goed op. Maar als de meester heel even niet kijkt klimt Yano op de leuning van het bruggetje en hij schreeuwt; ‘Kijk eens Ollie, ik loop zo maar over de leuning’. ‘Niet doen joh’, roept Ollie. Maar het is al te laat. Yano glijdt uit en valt over de leuning. In de vijver. Iedereen schrikt en schreeuwt. Ook Ollie; ‘Hij kan niet zwemmen! Hij verdrinkt’! En voordat iemand Yano kan helpen springt Olliver ook de vijver in. Olliver kan heel goed zwemmen. Want die heeft al diploma A en B. Hij zwemt naar Yano, die ligt te spartelen in het water, en pakt hem bij zijn arm. En al zwemmend trekt hij Yano naar de kant. Ieder klapt en roept; ‘Goed gedaan Olliver! Je hebt hem gered’. En Olliver is de held van de klas. Ook Ollie is heel trots op hem. Yano is heel stil. Iedereen vindt het ook heel stom dat hij zo nodig op de leuning moest gaan staan. En dat hij altijd zo stoer moet doen vinden ze ook niet meer leuk.
Vanaf die dag is Yano veel en veel rustiger. Olliver is de held van de klas, wat hij heeft gedaan dat was pas stoer. En Ollie, Ollie praat nu ook weer met Olliver. Ze vindt Yano ook nog wel aardig. Maar Olliver is en blijft toch haar vriendje.
