Saskia werd wakker en rekte zich eens uit. Het was nog vroeg, maar het winterzonnetje viel al op haar gezichtje. Meteen kroop ze onder de warme dekens vandaan. Ze pakte haar sloffen en deed ze aan.
Toen ging Sas haar kamertje uit en liep snel de trap af naar de woonkamer. Elke ochtend als ze wakker werd, ging ze namelijk gelijk naar beneden om met haar konijntje te spelen en eten te geven.
Saskia liep naar de kooi toe. Hij stond naast de eettafel op een hoog kastje, zodat haar konijn Pino een goed uitzicht had over de woonkamer. Normaal stond Pino al ongeduldig met zijn pootjes tegen de tralie op Saskia te wachten, maar vandaag niet.
‘Goedemorgen Pino’ zei Saskia tegen haar konijn, in de veronderstelling dat hij wel uit zijn nachthok zou verschijnen. Maar niks gebeurde er. Saskia begon een beetje te twijfelen. Zou het dan nog zo vroeg zijn. Haar papa en mama sliepen dan nog wel, maar dat gebeurde wel vaker.
Saskia besloot het nachthok te openen. En toen schrok ze heel erg….. Ze zag bloed in de kooi liggen. Pino zat onder het bloed en bewoog niet. Tegelijkertijd hoorde ze ook zacht gepiep. Wat zag ze? Achter Pino lagen drie hele piepkleine baby-konijntjes knus tegen elkaar aan. Haar konijntje was bevallen!!! Wat waren ze schattig.
Nu herinnerde Sakia zich weer dat ze haar konijn een tijdje geleden had meegenomen naar een vriendin. Die had ook een konijn en ze hadden de twee konijnen samen laten spelen. Saskia was dolblij!!!
En Pino? Zij deed even haar oogjes open. Daarna viel ze weer tevreden, maar doodmoe van de bevalling, in slaap.
